Tales of Terror from Tokyo (The Movie) - 2005

Tam ismiyle Tales of Terror from Tokyo and All Over Japan aslında evvela televizyon için çekilmiş 33 adet 5 dakikalık kısa öyküden oluşan bir projeydi. Zamanında izlemiştim, prodüksiyon bütçesi olarak Kalp Gözü programını geçmese de ürpertme olarak en az Büyük Buluşma dizisi kadar vardı. Projeyi ilk destekleyenlerin başını Ju-On, ülkemizde daha çok bilinen adıyla Garez filminin yaratıcısı, yazarı, yönetmeni, yapımcısı ve bilumum elemanı olan Takashi Shimizu çekiyordu. Daha sonradan ToTfT'nun gördüğü ilgi üzerine bir sinema filmi çekilmesine karar verildi. Filme baktığımızda orjinal Tales of Terror'un izinden giden daha büyük bütçeli bir film olduğunu görüyoruz, sonuçta televizyon için değil de beyazperde için çekilmişti. Bir kaç segment'taki hikaye yapıları da değişmişti, 15 dakikaya kadar çıkabiliyordu. Orjinal serideki hikayeler 5 dakika uzunluğunda olduğu için bazılarının doğru düzgün konusu olmazdı, seyirciy hoplatma amacı taşırlardı. Ya da sonu anlaşılmaz, açık bir biçimde bitirilirdi. Sinema versiyonunda da anlaşılmaz olan sadece 1 hikaye var ama hikayelerin çoğu insanı tırstırıyor. Hikayelere baktığımda sürpriz bozmadan üzerinden geçeyim:

The Night Watchman: Bir güvenlik şirketinin eskiden yangın çıkmış bir binaya gönderdiği elemanlar sürekli işi bırakmaktadır. Bundan kıllanan güvenlik şeflerinin başı binaya giderek olayı kendisi araştırmak ister.

Wisps Of Smoke: İşte antolojide sevmediğim 2 hikayeden ilki. Hiç anlatmıyorum çünkü anlamadım. Üç tane kız dağbaşı bir yerde kalıyor. Gerisi zaten yalan dolan.

The Weight: Türk halkının "gece yatakta ekmek yeme, kırıntı dökülürse karabasan gelir" mitinin Japon kültüründeki yansıması. Bir kadın gece uyandığında üzerinde bir ağırlığın olduğunu farkeder. Ayrıca eski formattaki 5 dakikalık hikayelerden ilki bu.

Gloves: Korkutmaktan ziyade biraz daha Alacakaranlık Kuşağı tadında bir hikaye. Her gece uyurken boğazı bir çift eldiven tarafından sıkılan bir bağyanı anlatıyor.

Full-Length Mirror: Antolojide en sevdiğim hikayelerden biri. Yine 5 dakikalık. Bozmamak için şöyle bir anahatlarıyla anlatayım, iki genç 3 sene sonra mezun oldukları lisede buluşurlar. O kadar.

Line Of Sight: Bu da süper. Biraz Stephen King'in Güneş Köpeği hikayesini andırsa da çok hoşuma gitti. Fakat iki sahnesinde istemeden güldüm.

The Promise: Bu hikaye de korkudan çok eğlendiren korku kapsamına giriyor. Örnek veremiyorum ama eğlenceli. Bir genç iş için uzaklara gidecek olan amcasının lüks evinde kalmaya başlar. Amcasının ise evde kalması karşılığında tek bir isteği vardır: "Sana seslendiğinde cevap ver." Sonradan gencimiz sürekli evde kendisine Kazunori diye seslenen ve gaipten gelen bir ses duyar. Üstelik bu onun adı değildir. Çok heyecanlıymış gibi anlattım.

Hisao: Antolojide sevmediğim ikinci hikaye. Çok dramatik olmuş. Yaklaşık 10 dakika boyunca kendi kendine konuşan bir kadını izliyoruz. 10 dakikalık bir hikaye olmasına rağmen beni iki defa uyuttu.

Toplam olarak bakıldığında film gayet hoş, gayet güzel. İnsan fazlasını arıyor. Ben şahsen aradım. Ve bu arayışım sonucunda filmin ikincisinin çekildiğini buldum. Hanımla biraz baktık, bir iki hikaye izledik, o da fena değildi izlediğimiz kadarıyla. Headbang yapan hayaletler falan vardı. İzledikten sonra onu da yazarım.
Bu filmi bulmanız pek kolay değil, bulamazsanız da ben satarım.